Jak radzić sobie z trudnymi zachowaniami starszych podopiecznych?

Jako opiekunka osób starszych w swojej pracy pewnie czasem zmagasz się z zachowaniami takimi jak zniewagi, obelgi, oskarżenia o kradzież, posądzanie o złe intencje.  Co wtedy czujesz? Złość, stres, rozczarowanie, strach, poczucie winy...

Przeczytaj jak można spróbować poradzić sobie z sytuacją agresji werbalnej ze strony podopiecznych, jakie doraźne I długofalowe podjąć działania oraz jak rozmawiać o takich sytuacjach z rodziną osoby starszej
Po pierwsze: zrozum i zaakceptuj to, z czego wynika zachowanie Twojego podpiecznego:
Dowiedz się dokładnie na jaką chorobę cierpi oraz jakie są jej typowe objawy
Porozmawiaj z rodziną - wypytaj dokładnie o objawy osoby, które do tej pory najczęściej przebywały ze starszą osobą
Agresja słowna i złość skierowane do Ciebie nie są wypowiadane ze złośliowości czy z intencji sprawienia Ci przykrości - To efekt pogłębiających się problemów z pamięcią, trudności w myśleniu, zatraceniu umięjętności oceny bieżącej sytuacji. Wtedy emocje chorego wymykają się spod kontroli: może być zagubiony, zdezorientowany, może zupełnie inaczej niż my oceniać swoją sutuację.

Co robić tu i teraz, gdy podpieczny cię atakuje?

Postaraj się zachować opanowanie. Pomoże Ci w tym przypomnienie sobie, że zachowanie Twojego podpiecznego to objaw choroby, a nie złe intencje. To bardzo ważny krok. Jego przyswojenie pomoże Ci...
Emocjonalnie odciąć się od obelg, wyzwisk i oskarżeń, a dzięki temu będziesz mogła dalej działać racjonalnie (np. Mów sama do siebie „Starsza pani jest chora, to objaw choroby, nie do końca wie, co mówi”)
Bądź cierpliwa, ale stanowcza. Sama musisz ocenić sytuację: czy bardziej opłaca się wycofać z sytuacji (np. Dać starszej osobie ponarzekać na to, jak źle ja traktujesz) czy przytaknąć (“Pewnie, źle panią zrozumiałam, proszę mi powtórzyć jeszcze raz, co chce Pani teraz zjeść”).
Okaż zrozumienie (Powiedz: “Rozumiem, że się Pani złości z powodu zgubionej broszki. Poszukamy jej teraz razem”).
Możesz także spróbować odwrócić uwagę osoby starszej od sytuacji, która wywołała złość i atak na Ciebie (np. zmienić temat rozmowy, zwrócić uwagę na jakieś wydarzenie z zewnątrz).
Rozmawiaj z podpiecznym przyciszonym tonem  głosu
Wypowiadaj krótkie zdania (najlepiej jedno zdanie = jedno polecenie np. „Proszę usiąść na fotelu. Na pewno portfel jest gdzieś w domu. Poszukajmy go.”). Długie tłumaczenia I prośby tylko spotęgują złość i zdezorientowanie w sytuacji.
Zadbaj o bezpieczeństwo fizyczne – szczególnie w sytuacji, gdy w wypowiedzi chorego pojawiają się groźby, schować ostre narzędzia, postaraj się przejść z podopiecznym w bezpieczne miejsce (np. Wyjdź z kuchni do pokoju dziennego).
W takiej sytuacji nie można wchodzić w dyskusje, przekonywanie, rozpoczynać kłótni, zasypywać dużą ilością słów. Twoja złość sprawi tylko, że podopieczny jeszcze bardziej się sam się rozzłości.

Jakie działania długofalowe możesz podjąć?

1.  Jeśli emocje już opadły, postaraj się przeanalizować sytuację. Pewne czynniki wywołujące      potęgujące złość, zachowania u chorego można przewidzieć, niektórych można dzięki temu uniknąć. Zastanów się, czy ataki:
mają miejsce o stałych porach dnia
mają związek z nietypowymi wydarzeniami w ciągu dnia (np. Wizyta gościa)
są spotęgowane przez jakiś rodzaj bodźców (np. Hałas, irytuający zapach np. smażonego mięsa)
są silniejsze niż były wcześniej i stan pacjenta wynika ponownej kontroli lekarza
pojawiają się w następstwie np. Zmiany leku
są spowodowane dyskomfortem fizycznym (np. Bólem, niewygodnym ubraniem, zaparciem)

2. Starszej osobie z demencją łatwiej będzie funkcjonować, przy stałym planie dnia.     Pomocny może się okazać np. Schemat dnia ze zdjęciami zawieszony w widocznym         miejscu pokoju, z zaznaczonymi godzinami I czynnościami, jakie o danej porze     wykonujecie.

3. Analiza sytuacji, w której pojawia się trudne zachowanie podpiecznego może pozwolić Ci     także wypracować stały sposób radzenia sobie z nią, gdy już się ono pojawi.

4. Zadbaj o siebie. Codzienna praca w opiece nad osobą starszą oraz trudne sytuacje związane z ich chorobą bywają wyczerpujące. Dobrze wykorzystaj swój czas na odpoczynek, wysypiaj się, zadbaj o zdrowie i odpowiednią dietę, pamiętaj o jakimś wyciszającym Cię hobby. Świetnym sposobem na rozładowanie stresu jest np. codzienny spacer lub uprawianie sportu (jeśli stan podopiecznego pozwala na pozostawienie go samego lub z osobą z rodziny)

5. Ważne będzie także wsparcie ze strony koleżanek, które z podobnymi problemami mają do czynienia na codzień oraz stały kontakt z rodziną podopiecznego, kóra doceni twoją pracę.

Jak rozmawiać z rodziną o trudnych zachowaniach starszych osób?

Wraz z rozpoczęciem współpracy z rodziną warto uzgodnić np. cotygodniowe zdawanie relacji z sytuacji podopiecznego. Wtedy takie rozmowy, będą dla rodziny czymś naturalnym, łatwiej będzie Tobie przekazać przykrą informację a rodzinie ją odebrać.
Jeśli chcesz porozmawiać z rodziną, pamiętaj aby wybrać odpowedni moment oraz miejsce. Osoba starsza nie powinna być przy takiej rozmowie obcna, najlepiej przeprowadzić spotkanie poza miejscem jej przebywania, aby także przypadkiem czegoś nie usłyszała (mogłoby to nadszarpnąć jej zaufanie do ciebie).
Zacznij od tego, że rozumiesz, że dane zachowanie wynika z choroby, jest jednym z jej objawów. Powiedz, jak się ono przejawia, co sprawia Ci trudność I dlaczego oraz jakiej pomocy oczekujesz.
Jeśli mimo Twoich starań rodzinie ciężko jest przyjąć twoje słowa – daj zrozumienie. Pamiętaj, że dla Ciebie to kolejna trudna sytuacja z podpiecznym, dla rodziny – być może pierwsza taka w życiu. Twoja wiedza na temat choroby oraz empatia dla rodziny wzbudzą tym większe zaufnie I otworzą drzwi do rozmowy. Nawet taktowne i stanowcze sugerowanie np. Wizyty u lekarza specjalisty w celu diagnozy obiawów może spotka się z oporem ze strony rodziny. Warto wtedy odwołać się do swojego doświadczenia w pracy z pacjenatmi z podobnymi schorzeniami. Można także powiedzieć, że “lepiej sprawdzić I się pomylić, niż nie sprawdzić i zaniedbać”- z tym trudno się nie zgodzić.
W sytuacjach kryzysowych możesz także poprosić agencję o pomoc, mediacje, negocjowanie warunków (np. Zatrudnienie dodatkowej osoby do pomocy w kąpieli – jeśli zachowanie trudne I agresywne pojawia się w związu z tą czynnością).